تارنمای فرهنگی مهرگان- گروه میراث فرهنگی، بخش شهر- سیاوُش آریا*

طرح سنگفرش کردن جلو آرامگاه خواجه اهل راز «حافظ شیرین سخن» و خیابان ادبیات به چهارراه حافظیه پس از گذشت نزدیک به سه سال با فراز و نشیب  و حاشیه های بسیار و هزینه ای بیش از سه میلیارد تومان، سرانجام با شکست رو به رو شده و هرکدام از مدیران شهری نیز در سخنان خود با گفته های غیر کارشناسی و نپذیرفتنی (غیرمنطقی) در پِی پاسخ آن بر می آیند.

به گزارش تارنمای فرهنگی مهرگان، این رُخداد ناخجسته درحالی روی داده است که در طرح نخستین آن بنا بود که هر دو سوی این خیابان بسته شده و به پیاده رو دگرگون(تبدیل) شود تا هم چهرۀ زیبایی به این گذرداده شود و هم مردم شیراز و گردشگران با «خواجه اهل راز» همنوا شده و با او نزدیک تر و دمساز شوند. اما این طرح بدون مطالعات کافی و کارشناسی از سرگرفته شد و در فرجام تنها به پایان رساندن این طرح برای مدیران شهرداری ارزش و اهمیت پیدا کرد تا به گفته ای این کار از سر آن ها رفع شود.

نکتۀ درخُور نگرش (قابل تامل) این است که، شهردار شیراز، در میدان آشکار (صحن علنی) شورای شهر شیراز، بی پرده گفته بود، جانشین (معاون) اجرایی شهرداری منطقه سه بدون هماهنگیِ با من این کار را آغاز کرده و دیگر نمی توانستیم آن را بند آوریم (متوقف کنیم).

علی رضا پاک فطرت، ادامه داده بود، این گذر باید به پیاده رو دگرگون شود و اگر این طرح را به سازمان «یونسکو» ببریم بی گمان پاداشی (جایزه ای) به شهردار شیراز خواهد رسید. ( خبرگزاری مهر، یکم بهمن 1391)

از سوی دیگر و با توجه به این که همۀ این کارها برای گرامی داشت چکامه سرای نامدارشیرازی «حافظ» و هرچه بهتر شدن این جایگاه بوده، بایسته (ضروری) بود که سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی نیز، طرحی را آماده کرده و خود در آن همکاری و همدستی (مشارکت) داشته باشد. اما نه تنها این سازمان هیچ گونه همدستی ای نداشته، بلکه حتا هیچ طرحی هم ارایه نداده و با آسودگی از کنار این مهم گذشته است و یا اگر هم همکاری هایی بوده، بسیارکم رنگ و بی نتیجه بوده است و گواه این سخنان وضعیت بسیار دردناک و غم بار این گذراست که افزون بر پدید آوردن چهرۀ زشت و ناخوشایند آن، هزینۀ بسیار هنگفتی را روی دست مردم شیراز انداخته است و جا دارد که مدیران رَده بالای استانی و حتا کشوری، لغزشکاران (متخلفان) را از کار برکنار کرده و بازخواست کنند.

چیز دیگری که باید از آن نام برد این است که، شهردار منطقه سه شیراز، حسام قلعه دار به خبرگزاری ها گفته بود که، بر پایۀ  مصوبۀ شورای ترافیک شهر، پس از به فرجام رساندن سنگفرش این خیابان، هیچ خودرویی در آن رفت و آمد نخواهد کرد. (خبرگزاری فارس، 29 بهمن 1392)

با این همه پیگیری های ما در دو روز گذشته با مدیران شهرداری، میراث فرهنگی و ادارۀ کل ارشاد و فرهنگ اسلامی که ساختمان آن در همین گذر است به نتیجه ای نرسیده و بدون پاسخ ماند!

رویداد غم انگیز در این میان این است که، مهرماه امسال مدیر کل ادارۀ ارشاد این خیابان را به «گذرهنر» دگرگون کرده و برنامه های درخور و ارزنده ای هم درآن اجرا کرد و تبلیغات بسیاری هم برای این کارانجام گرفت، ولی به این طرح که می توانست دست کم، مَرهمی بر زخم های تن آن باشد توجهی نشد و این خیابان با وجود اعتراض های این مدیر همچنان به جایگاه رفت و آمد خودروها دگرگون شده است.

به گزارش تارنمای فرهنگی مهرگان، این گذرکه می توانست به یکی از زیباترین خیابان های کشور دگرگون شود، با طرحی نامناسب و نسنجیده و غیرکارشناسی بدون همخوانی با کاربری های موجود اجرا گردید که البته دراجرا هم با دشواری ها و حاشیه های بسیاری همراه شد که سرانجام به لکۀ ننگی بر دامان شهر خوش آوازۀ شیراز دگرگون شد و باید درهنگام گذراز مسیر عابر پیاده سنگفرش شده، مراقب باشید تا با خودروها و به ویژه موتور سیکلت ها برخورد نکنید وبه همین شوَند (دلیل) مردم، بهره گیری از پیاده رو را برای رفت و آمد به سنگفرش ترجیح می دهند.

*پژوهشگرتاریخ و فرهنگ ایران- راهنمای گردشگری- کُنشگر(فعال) میراث فرهنگی و زیست بوم- دبیر انجمن مهرگان