تارنمای فرهنگی مهرگان- گروه میراث فرهنگی، بخش بین الملل
چندی پیش در نشستی در وزارت کشور که با باشَندگی احزاب انجام شده بود، بیانیه ای بر ممنوعیت به کارگیری شهروندان بیگانه که بیشترآنان افغانستانی هستند صادر شد. در پِی صدور این بیانیه، کانون مهستان که در این نشست هم باشنده بود با نوشتن بیانیه ای مخالفت خود را با این تصمیم اعلام کرده است.
متن این بیانیه بدون ویرایش و پارسی نویسی در زیر می آید :
به گزارش تارنمای فرهنگی مهرگان، کانون مهستان، که از جمله احزاب دعوتشده به نشست با وزیر کشور بود، همزمان با عید سعید فطر با صدور بیانیهای خواهان پس گرفته شدنِ ابلاغیۀ اخیر معاون اول ریاستجمهوری شد. مدتی قبل، معاون اول رییسجمهور ابلاغیهای مبنی بر ممنوعیت اشتغال به کار اتباع بیگانه، که اکثرا افغانستانی هستند، در بازار کار ایران صادر کرد. کانون مهستان، ضمن مخالفت با این بخشنامه، خواهان توجه بیشتر دولت به گسترش مناسبات با کشورهای حوزۀ فرهنگی ایران شد. متن کامل بیانیه بهشرح زیر است:
بیانیۀ کانون مهستان در مخالفت با ابلاغیۀ معاون اول محترم ریاستجمهوری
چندی پیش، معاون اول رییسجمهور ابلاغیهای مبنی بر ممنوعیت اشتغال به کار اتباع بیگانه در بازار کار ایران صادر کرد و از «وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی» خواست تا نام دستگاههای دولتی و عمومی غیردولتی و شرکتهای مرتبط با آنها را که در این زمینه همکاری نمیکنند به مراجع رسمی اعلام نماید، در حالی که همگان میدانند که بیشترین نیروی بیکار ما تحصیلکرده هستند و تمایلی برای حضور در مشاغل کارگری ندارند. به سخن دیگر، اتباعِ بیگانۀ مشغول به کار در ایران، که عمدتا افغانستانی هستند، عرصهای را بر نیروی کار ایرانی تنگ نکردهاند.
جدا از آنکه دولتهای ایران در تمام این سالهایی که نیروی کار افغانستانی در ایران به کار میپردازد، نکوشیدهاند تا همچون همۀ کشورها با تربیت نیروهای متخصص و دانشگاهی از میان نسل دومیهای آنان جای پایی محکم در سیاست و اقتصاد آن کشور باز کنند تا بر زندهسازیِ بیشتر پیوندهای دیرینۀ فرهنگی و ارتباطاتِ سازندهتر تاکید کنند، بلکه در دورههایی با گرفتنِ تصمیمهایی نسنجیده باعث شدهاند اعتبارِ حاصل از سالها حضورِ همدلانۀ این مردمان در کشورمان ــ حتا در دوران سخت دفاعِ مقدس ــ بر باد رود، تا در هنگامهای همچون اختلافات ناشی از انتخابات اخیرِ این سرزمینِ همسایه و همفرهنگ، نتوانیم نقش میانجی را ما بر عهده گیریم.
ممنوعیت اشتغال اتباع خارجی در ایران برای افزایش فرصتهای کاری در مملکت، در حالی مطرح میشود که در سیاستِ خارجۀ ما جای توجه به حوزۀ فرهنگی ایران و لزوم برخوردِ مادرانۀ هستۀ مرکزی این حوزه ــ که همانا ایرانِ سیاسی کنونی باشد ــ با پیرامونِ آن ــ که در طی سدههای اخیر بهشدت ایرانزدایی شده است ــ خالی است. حتا اگر از دریچۀ تنگِ سیاست هم بنگریم این حوزه فضای تنفسی ایران است که امروزه بهشدت توسط نیروهای تندرو، با حمایت قدرتهای منطقهای رقیب و قدرتهای فرامنطقهایِ استعمارگر، به جنگ و آشوب کشیده شده است. در چنین شرایطی شایسته نیست تصمیمهایی از این دست که جز فاصلهاندازی رهآوردی برای حفظ این حوزۀ فرهنگی ـ تمدنی ندارند گرفته شود. همچنانکه به نظر نمیرسد ایجاد فرصتهای کاری در کشورمان ــ که نیاز به عزمی ملی در به دادگاهی کشاندنِ مسببانِ وضعیت فعلی، و فضاسازی قانونی و حمایتی همهجانبه برای افزایشِ توانِ تولیدِ ملی دارد ــ با قطعِ «نان خوردن» شماری مردم زحمتکش، که اکثر آنها در طی ماه عزیزی که گذشت با زبان روزه به کارهای سخت مشغول بودند، حاصل شود. دولت محترم شایسته است با پس گرفتنِ بخشنامۀ یادشده، به مردمان همفرهنگِ مسلمانی که به ما پناه آوردهاند عیدی مناسب و شایستهای دهد.
و فراموش نشود تلاش برای گسترش ارتباط با کشورهای پارسیزبان ــ که میتواند گام نخست در گسترش مناسبات با کشورهای حوزۀ فرهنگی ایران یا کشورهای برپاکنندۀ جشنِ نوروز باشد ــ جزو معدود سیاستهای درستی است که در دولتِ پیشین گرفته شد و بهجاست در کنار موضوع هستهای در صدر کوششهای وزارت امورخارجه قرار گیرد.