گنجنامه ، گنجینه ای که بر باد رفت !

پنج شنبه 9 فروردین 1403





گنجنامه ، گنجینه ای که بر باد رفت !



 








تارنمای فرهنگی مهرگان گروه گردشگری، بخش زیست بوم سیاوُش آریا*

 

مجموعۀ تاریخی و طبیعی گنجنامه به بهانۀ توسعۀ گردشگری و با برداشت نادرست از آن، مورد تاخت و تاز تله کابین ها، سورتمه های رِیلی، ویلا سازی و اَنبوه ساخت و سازها با مصالح ناهَمگون جای گرفته و طبیعت زیبا و دشت بی همتای آن رو به نابودی است.

به گزارش تارنمای فرهنگی مهرگان، آبشار گنجنامه به عنوان بیست و یکمین اثر طبیعی ایران، از سوی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی در تاریخ 15 دی ماه 1387 در سیاهۀ (فهرست) میراث طبیعی کشور به ثبت ملی رسیده است. همچنین دو سنگ نبشتۀ (کتیبه) تاریخیِ به جا مانده از دوران هخامنشی که سند هویت این منطقه را پایدار (تثبیت) می کند، در آن جا وجود دارد. اما گنجنامه چند سالی است که به بهانۀ توسعۀ گردشگری و در واقع در پِی سودای ثروت بیشتر، به دست سوداگران قدرت اُفتاده و ناجوانمردانه بر آن می تازند و با پُتک های آهنین و تیغه های لودر بر جان بی دفاع و تَن رنجورش ضربه می زنند و کسی هم جلودارشان نیست! فریادهای اعتراض آمیز دوستداران زیست بوم و میراث فرهنگی و دلسوزان نیز، تا کنون رَه به جایی نبرده است و سوداگران ثروت و قدرت بی پروا و مغرورانه به داده های خدادادی و دارایی های ملی، تاخته  و دشت و طبیعت بی همتای آن را لگدمال می کنند. زیرا آن ها تنها در اَندیشۀ سودهای فراوان و هَنگفت خود بوده و طبیعت را اَرجی نمی نهند. در این میان، باید پرسید که پاسخ فرزندانمان را چه باید داد. آیندگان چه گناهی دارند که باید تاوان بی خِردی و ندانم کاری های ما را بدهند. توسعۀ گردشگری بدون برنامه ریزی و مدیریت و پایداری چه سودی دارد. آیا توسعۀ گردشگری که اَنگیزۀ از میان رفتن و نابود کردن داشته های ملی و طبیعت زیبای ما می شود، ارزشی دارد؟ نابودی طبیعت را با کدامین بهانه می توان توجیه کرد. چرا خودخواهانه و در پِیِ سود شخصی، تیشه به ریشۀ هویت و سند ملی می زنیم. چرا کسی پاسخگو نیست. مگر صدای ناله های زمین و طبیعت را نمی شنویم. نکند گوشمان را سودای ثروت پُر کرده است؟ کاش کمی با طبیعت مهربانانه تر رفتار کنیم و شرایط زیست را برای آیندگان ناهموار نکنیم...

مجموعۀ تاریخی و طبیعی گنجنامه در دل کوه اَلوند، هزاره ها است که چشم نوازی می کند و گردشگران، مسافران و کوه نوردان بسیاری را به این منطقه می کشاند. اما یورش و تاخت و تاز تله کابین ها، سورتمه های رِیلی، تبِ پُرشتاب ساخت ویلا و ساخت و سازهای گوناگون غیرمجاز با مصالح ناهمخوان به جان آن اُفتاده و بر پیکرۀ بی دفاع و زخم خورده اَش، آسیب رسانده است. روزگاری نه چندان دور، در دشت «میشان» که پشت آبشار گنجنامه جای دارد، می شد زیبایی های طبیعت و چمنزارها و گل های خوشبوی فراوان را دید. ولی امروزه به بهانۀ توسعۀ گردشگری و در واقع سود شخصی برخی از افراد، بینندۀ نابودی طبیعت و دشت زیبای «میشان» هستیم. همچنین حُرمت سنگ نبشتۀ باستانی و میراث گذشتگان را نیز، پاس نداشته و به عَرصه و حریم آن تجاوز کرده اند.

شاید آن روزی که داریوش، شاهنشاه هخامنشی می خواست یادمان باشکوه و سند هویتی ایرانیان را بردامان کوه اَلوند، بتراشد هرگز گمان نمی کرد که روزی فرا خواهد رسید که آیندگان، این گونه تیشه به ریشۀ کیستی و چیستی خود زده و سند هویتی و ملی خود را خَدشه دار کنند!

گنجنامه و کوه اَلوند روزگار سخت و دشواری را پشت سر می گذارند و امروز تنهاتر از همیشه چشم به راه یاری و کمک های من و تو هستند، آن را دریابیم و نگذاریم سوداگران قدرت و ثروت، بیش از این بر یادمان های ملی ما بتازند.

نیاز به یادآوری است که اگر مدیران و سرپرستان (مسوولان) شهری همدان با همکاری مردم در پاسداشت و حفظ مجموعۀ تاریخی طبیعی گنجنامه بکوشند و قانون ها و ضوابط میراث فرهنگی و طبیعی را رعایت کنند، ثبت این مجموعۀ زیبا و یگانه در سازمان علمی، فرهنگی و تربیتی یونسکو در آینده، دور از ذهن نخواهد بود.

امروز گنجنامه را دریابیم، فردا دیر است...

 

 


 


دشت زیبای میشان پیش از ساخت تله کابین

دشت میشان و دکه سازی و تخریب طبیعت و چمنزارهای زیبا

پوشش جنگلی  زیبای منطقه گنجنامه در همدان

آبشار گنجنامه

سرگرمی جوانان در کنار طبیعت و آبشار گنجنامه که جای افسوس دارد

ایجاد ساختمان های غول پیکر با مصالح ناهمگون که نابودی طبیعت را به دنبال دارد


دخل و تصرف در طبیعت و کوه چیزی جز نابودی بدنبال نخواهد داشت و در آینده نزدیک دود آن به چشم همه خواهد رفت



ایجاد تله کابین طبیعت و دشت را نابود کرده است

تخریب کوهستان و ویلاسازی در دامنه اَلوند


ساخت انبوه سازه های ناهمگون طبیعت را تخریب کرده است


با دخالت در طبیعت و نابودی آن، زیست آیندگان را به خطر می اندازیم







 

 

*پژوهشگر تاریخ خبرنگار آزاد کُنشگر میراث فرهنگی، گردشگری و زیست بوم راهنمای گردشگری دبیر انجمن مهرگان

 



1396/05/11
بازدید : 2919


دیدگاه ها

نادیا ره

درود ..ارزیابی کاملی از منطقه ارائه دادید . متاسفانه در بسیاری از پروژه های عمرانی کشور که در جهت توسعه صورت می گیرد واژه توسعه به درستی تفهیم نشده است . توسعه هیچگاه در مفهوم تخریب نیست . توسعه بایستی به گونه ای صورت گیرد که ضمن به کارگیری منابع در جهت بهبود در معیشت انسان امروز منابع را برای انسان های فردا نیز باقی بماند. در توسعه ای که این روزها در ایران جریان دارد ایندگان را از بسیاری از منابع طبیعی و فرهنگی محروم خواهد ساخت و این تخریب جبران ناپذیر است .

دیدگاه خود را بنویسید