تارنمای فرهنگی مهرگان- گروه میراث فرهنگی- فرزانه خسروی*
به گزارش تارنمای فرهنگی مهرگان و بازگفت تارنمای خبری اَمُرداد، یک سنگ نبشته وابسته به دوران اسلامی در شیراز کشف شد. این سنگ نبشته (کتیبه) در یکی از کوه های شیراز به وسیلۀ سیاوُش آریا، کُنشگر(فعال) میراث فرهنگی، گردشگری و طبیعی پیدا شده است.
دبیراجرایی انجمن مهرگان در همین زمینه به خبرنگار اَمرداد می گوید : «دردنبالۀ بازدیدها و پژوهش هایی که چندین سال است از بازمانده های(آثار) تاریخی- فرهنگی استان پارس(فارس) انجام می دهم، چندی پیش به همراه مدیرعامل و یکی از هَموَندان(اعضای) انجمن به یکی از کوه های شیراز برای دیدن یادمان های نیاکانی رفتیم. در بلندی کوه به سنگ نبشته ای برخورد کردیم که توجه مرا جلب کرد و پس از گرفتن فَرتور(عکس) از آن و مراجعه به سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی، فهمیدم که این یادمان از دیده ها پنهان بوده و ثبت نشده است».
این پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران ادامه داده است : «پس از آگاهی دادن و سپری کردن فرایند گام های(مراحل) قانونی درادارۀ میراث فرهنگی، اکنون گزارش(خبر) و آگاهی آن را گسترده (منتشر) کردم».
آریا دربارۀ این یادمان تاریخی می افزاید : «شوربختانه (متاسفانه) بخشی ازاین سنگ نبشته به دست تاراجگران به بهانۀ یافتن گنج ویران شده و نیمی از نبشته های آن از میان رفته است و تا بررسی کامل کارشناسان سازمان میراث فرهنگی نمی توان دربارۀ آن چیز ویژه ای (خاصی) گفت. اما به باور باستان شناسان این یادمان وابسته (مربوط) به سدۀ هشتم مَهی(قمری) است که به گمان بسیار با دبیرۀ (خط) «رِقاع»* نگاشته شده است که همانند ثلث است. با این همه تا برروی آن بررسی و پژوهش انجام نگیرد نمی توان به درستی دربارۀ نوع دبیرۀ آن سخنی را به میان آورد. هرچند که واژگانی مانند، «خادم» و «مقام» در آن روشن است.
این کُنشگر میراث فرهنگی و گردشگری در بخشی دیگر ازسخنان خود ادامه می دهد : «دراین کوه بازمانده های دیگری وجود دارد که به ثبت رسیده و وابسته به دوران تیموری تا سدۀ کنونی، اسلامی(معاصر) است و بنا شده است پس از بررسی و خوانش کامل سنگ نبشته ، این بازمانده نیز به همان پرونده افزوده شود تا مورد پاسداری و حفاظت سازمان میراث فرهنگی قرار گیرد».
آریا درپایان به خبرنگار امرداد می گوید : « با کشف این گونه یادمان ها، برگ زرینی به تاریخ و فرهنگ ایران افزوده خواهد شد و ما را با تاریخ اجتماعی و روش زندگی نیاکان مان در دوره های گوناگون آشنا خواهد کرد. من درهمین جا ازهمۀ هم میهنانم دراستان و کشور می خواهم که اگر به مواردی از این دست برخورد کردند آن را به آگاهی سازمان میراث فرهنگی یا به انجمن ما برسانند تا گام های قانونی آن سپری شود و بتوان از یادگارهای ارزشمند پدران و مادران خود نگهداری و پاسداری کنیم و آن را به آیندگان خود بسپاریم».
*رِقاع = پاره ها و نوشته های مختصر و صفحۀ کوچک